XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Gizon bat bialdu genuen zerraldoa zurginari egin-araz ziezaion, eta Urbistondo eta biok etxean gelditu ginen.

Aski txunditurik gelditu nintzen Elgea-ko sendagileak hildakoari egin zion heriotz-agiria ikusi nuenean, zeren Tristan Ugarte-ren izenean egina baitzegoen, ogibidez marinel.

Txokatu ninduen, baina ez nuen ezer esan.

Gauean, Urbistondo-k, morroiak eta nik bela egin genuen hilotz-ondoan, eta goizean herriskako hilobitegi koskorrean lur eman genion.

Hurrengo egunean, Mary farora joan zen bizitzera, eta Allen, morroi zaharra, Izarte-ko bentara aldatu zen.

Egun batzuk geroago, Allen etxean aurkeztu zitzaidan eskabide estrainu bat eginaz.

Eliz-liburu bat zekarren eskuan.

- Zure osabak eta nik - esan zidan misteri handiz - bagenekien non den altxor bat ezkutaturik.

- Gizona! - oihu egin nuen nik.

- Bai.

Afrika-ko kostan dago, eta liburu honek ematen du tokiaren berri.

- Eliz-liburuak?

- Bai.

- Eta zer nahi duzu egin dezadan?

- Aurrena, liburuan jartzen duena irakurri; gero, zuk gura baduzu, nerekin elkar zaitezke.

- Irakurtzeari dagokionez, ez dut eragozpenik.

Ezin uler dezaket, ordea, zergatik ez duzun irakurtzen zerorrek.

- Toki-erakustea euskaraz emanik baitago, eta ez dut ongi ulertzen esanahia.

- Ikus dezagun, bada.

Hartu nuen eliz-liburua, ingelesez iratzia horratik, eta letra batzuk lapitzez markatuta zeudela ikusi nuen.